Ryt z 1965 roku

Co państwo o nim sądzą? Ponoć abp Lefebvre miał o nim dobre zdanie. Czy podczas tej Mszy krucyfiks stał na środku ołtarza? Czy ta Msza była sprawowana ,,versus populum"? Gdzie w internecie można znaleźć ordo tej Mszy (po polsku)?

Prosze poszukać na forum. Gdzies jest wątek na ten temat.

Trochę jest tutaj:
http://forum.fidelitas.pl/viewtopic.php?t=2930

Ryt ten różnił się od Ordo Missae z 1962 roku następującymi elementami:
http://www.kkbids.episkopat.pl/index.php?id=121#id=121

Ryt ten różnił się od Ordo Missae z 1962 roku następującymi elementami:
http://www.kkbids.episkopat.pl/index.php?id=121#id=121

Tak przeglądając tę instrukcję, można zrozumieć większość tam zawartych zmian chęcią zwiększenia "stopnia uczestnictwa ludu", uczynieniem liturgii bardziej zrozumiałą, itd. - słowem, "troską pastoralną".  Ale niektóre zmiany jednak ciężko zrozumieć - np. dlaczego reformatorzy tak znielubili psalm "Judica me"? Mogli przecież np. kazać go odmawiac celebransowi na głos i w języku narodowym. Czy było jakieś oficjalne uzasadnienie dlaczego wycięto ten psalm?

Ryt ten różnił się od Ordo Missae z 1962 roku następującymi elementami:
http://www.kkbids.episkopat.pl/index.php?id=121#id=121

Tak przeglądając tę instrukcję, można zrozumieć większość tam zawartych zmian chęcią zwiększenia "stopnia uczestnictwa ludu", uczynieniem liturgii bardziej zrozumiałą, itd. - słowem, "troską pastoralną".  Ale niektóre zmiany jednak ciężko zrozumieć - np. dlaczego reformatorzy tak znielubili psalm "Judica me"? Mogli przecież np. kazać go odmawiac celebransowi na głos i w języku narodowym. Czy było jakieś oficjalne uzasadnienie dlaczego wycięto ten psalm?

A może po prostu chcieli skrócić Mszę o "niepotrzebne" elementy?

Może dlatego, ze to był ostatni element dodany do Mszału Piusa V ?

"W tym celu obrzędy należy uprościć, zachowując wiernie ich istotę, należy opuścić to, co z biegiem czasu stało się powtórzeniem lub dodatkiem bez większej korzyści". Sacrosanctum Concilium, 50.
Jak widać uznano, że odmawianie całego psalmu jest "dodatkiem bez większej korzyści". "Uproszczenie" polegało chyba na analogii do rytu dominikańskiego, gdzie między In nomine Patris a Confiteor jest tylko antyfona.

Szkoda, że przy okazji powrotu do Tradycji nie wrócono do mszału z przed 1955 roku. No cóż, było. minęło.

tzn ?

Chodzi mi, że przy zdecydowana większość księży tradycyjnych posługuje się mszałem z 1962 po reformach piusowych i janowych , które wydają się dość wątliwe

piusów i janów ci u nas na pęczki, uściślijmy więc, że chodzi o reformacje bunigniego
samo odprawiania mszy wieczornych jest wątpliwe

Ordo missae ogłoszony niedługo po Soborze w 1965... pokazuje wyraźnie, że na początku wcale nie myślano o reformie porządku Mszy od podstaw. Jak to zostało dosłownie zaznaczone we wprowadzeniu do ordo z 1965, wziętu tu pod uwagę życzenia wyrażone przez Konstytucję liturgiczną, a dawny ryt pozostał nienaruszony, poza kilkoma drugorzędnymi zmianami czy pominięciami... Na pewno zgodzimy się, że w Instrukcji o wykonywaniu Konstytucji o Liturgii z 26 września 1964 chodziło o "odnowienie ksiąg liturgicznych" (n. 3). Nieuprzedzony teolog, który zna obyczaje Rzymu, pomyśli tu o umiarkowanej rewizji, zwłaszcza o wzbogaceniu istniejących ksiąg liturgicznych - ale nie o nowej modyfikacji rytu Mszy. Jeśli byłoby inaczej, dlaczego dekret wprowadzający ordo missae z 1965 zarządzał, aby "zamieszczały go nowe wydania Mszału rzymskiego"? Nie nakazuje się przecież druku mszałów, które miałyby być ważne tylko przez cztery lata

Mgr Klaus Gamber, La réforme liturgique en question, Editions Sainte-Madeleine 1992, ss. 44-45

Ordo missae ogłoszony niedługo po Soborze w 1965... pokazuje wyraźnie, że na początku wcale nie myślano o reformie porządku Mszy od podstaw.

No i cóż z tego? Na początku nie myślano, a potem pomyślano. Myślenie to nie żona - zawsze można je zmienić. 

Ordo missae ogłoszony niedługo po Soborze w 1965... pokazuje wyraźnie, że na początku wcale nie myślano o reformie porządku Mszy od podstaw.

No i cóż z tego? Na początku nie myślano, a potem pomyślano. Myślenie to nie żona - zawsze można je zmienić. 

Poza tym - kto nie myślał, ten nie myślał Byli pewnie i tacy, którym już przed reformą z 1965 marzył się nowy ryt.