Papież Franciszek

Ponieważ skończył się już marzec, minął miesiąc od sede vacante, upłynęły prawie 3 tygodnie od wyboru nowego Papieża i 2 tygodnie od inauguracji Jego pontyfikatu proponuję tutaj kontynuować wątek "Habemus Papam".

Pierwsza interesująca wiadomość za Radiem Watykańskim:

Po południu Papież Franciszek odwiedził wykopaliska na terenie starożytnej watykańskiej nekropolii. Modlił się tam bezpośrednio przy grobie św. Piotra. [...]
Badania archeologiczne pod bazyliką rozpoczęto w latach 40. ub. wieku. Potwierdziły one zarówno trwający od czasów starożytnych kult Księcia Apostołów, jak i miejsce jego pochówku. Obecnie odpowiednio zabezpieczony teren wykopalisk pod bazyliką jest w ograniczonym stopniu dostępny dla zwiedzających. Papież był tam w towarzystwie archiprezbitera bazyliki św. Piotra, kard. Angelo Comastriego oraz przedstawicieli watykańskich służb odpowiedzialnych za opiekę nad nekropolią.

Nota bene prof. Margherita Guarducci miała za złe Janowi Pawłowi II, że nie interesował się wynikami badań prowadzonych w bazylice św. Piotra, podczas których zidentyfikowano relikwie Apostoła Piotra. A przecież (jej zdaniem) "siła słowa Pasterza Kościoła powszechnego jest gwarantowana w ostatecznym rozrachunku przez to, co znajduje się pod ołtarzem Konfesji, a zwłaszcza przez kości Apostoła, leżące w odwiecznym marmurowym grobowcu" [E. Wipszycka, Kościół w świecie późnego antyku, s. 67].

W ogóle Jan Paweł mało czym się interesował poza własną pobożnością.

Ciekawe czy Franciszek I szybko kanonizuje JPII?

Pojawiają się "przecieki", że już w październiku...
http://krzyz.nazwa.pl/forum/index.php/topic,7397.msg164665.html#msg164665

Nie byłbym taki pewny.

Bartłomiej I z radością przyjął słowa papieża Franciszka, który nazwał go "moim bratem Andrzejem". Papież odniósł się tym samym do tego, że św. Andrzej był bratem św. Piotra, pierwszy jest patronem Konstantynopola, a drugi patronem Rzymu. Ponadto podczas spotkania z reprezentantami innych Kościołów i wspólnot religijnych zasiedli na takich samych fotelach ustawionych na tej samej wysokości.
http://ekai.pl/wydarzenia/polska/x65453/szanse-na-zjednoczenie/

Po co to "porównywanie się" z patriarchatem konstantynopolitańskim? Czy św. Andrzej założył Kościół w Bizancjum, tak jak św. Piotr założył Kościół rzymski? Św. Leon Wielki, pisząc w 452 r. list (104) do cesarza Marcjana, wyraźnie mówi, że patriarchat konstantynopolitański zawdzięcza swą rangę nie apostolskiemu pochodzeniu, lecz tylko swej stołeczności (Non dedignetur [Anatolius] regiam civitatem, quam apostolicam non potest facere sedem).

- Jest tajemnicą Kościoła katolickiego to, że mamy całkowicie odmiennych papieży. Wszyscy są stuprocentowo katoliccy, a każdy z nich jest całkowicie różny - powiedział kard. Kurt Koch w rozmowie z portalem kath.net.

Całkowicie różni, w stu procentach katoliccy

http://gosc.pl/doc/1508130.Calkowicie-rozni-w-stu-procentach-katoliccy


Wcześniej było:

Kardynał Koch: Nie mamy wspólnego celu



Kard. Konrad (Kurt) Koch, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan

(...)

http://news.fsspx.pl/?p=228

I powiało nową świeżością:

Kard. Koch: nowa świeżość w relacjach ekumenicznych



Papież Franciszek rozbudził nowe nadzieje związane z dialogiem ekumenicznym. W tym kontekście przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan wskazuje na zapowiedziane w Watykanie odwiedziny nowego prymasa Wspólnoty Anglikańskiej oraz zaproszenie do odbycia wspólnej pielgrzymki do Ziemi Świętej, wystosowane do Franciszka przez patriarchę Bartłomieja I. „Papieżowi ekumenizm bardzo leży na sercu” – mówi kard. Kurt Koch.

„Nowy arcybiskup Canterbury jest wielkim realistą, zna doskonale problemy współczesnego świata. Jednocześnie jest to człowiek głęboko wierzący. Dla niego pogłębienie i szerzenie wiary we współczesnym świecie to jedno z podstawowych wyzwań. Jest przekonany, że bez wiary w Boga nie jesteśmy w stanie przezwyciężyć problemów współczesnego społeczeństwa. Liczę, że jego spotkanie z Papieżem Franciszkiem przyczyni się także do promocji dialogu ekumenicznego. O wspólnej pielgrzymce Franciszka i Bartłomieja do Ziemi Świętej będziemy z Papieżem rozmawiać. Spotkanie Pawła VI z Patriarchą Ekumenicznym Atenagorasem było krokiem dającym ogromne nadzieje na przyszłość. Dziś byłby to wspaniały znak dodający nowej odwagi i nowego impulsu relacjom ekumenicznym”.

Radio Watykańskie

Cóż - przeciw pojednaniu z "prawosławiem" nic bym nie miał...

Przeciw pojednaniu nie, ale jak to będzie następne 40 lat dialogu?

Niech najpierw prawosławni uznają m innymi Pochodzenie Ducha Świętego od Ojca i Syna, Istnienie Czyśćca,   Dogmaty Maryjne, Prymat Piotra, nieomylność papieża etc. .

Przeciw pojednaniu nie, ale jak to będzie następne 40 lat dialogu?

W końcu byłoby to wydarzenie na miarę Wyjścia z Egiptu więc te 40 lat ...

To już jedno 40 lat minęło, teraz drugie niech będzie, to jak z tym Wyjściem z Egiptu? 

Klucz do prawosławia leży nie w Konstantynopolu(sami prawosławni na świecie patriarchy ekumenicznego tam rezydującego nie traktują jako swojego zwierzchnika), ale w Moskwie. Tam bije obecnie serce prawosławia. Nie sądzę by tamtejszy patriarcha miałby w najbliższym przewidywalnym czasie podporządkować się papieżowi. W dodatku tu wchodzi w grę polityka. Rosja nie pozwoli sobie by ktoś z zewnątrz miał kontrolę nad prawosławiem które teraz urasta do miana religii państwowej.

Niech najpierw prawosławni uznają m innymi Pochodzenie Ducha Świętego od Ojca i Syna, Istnienie Czyśćca,   Dogmaty Maryjne, Prymat Piotra, nieomylność papieża etc. .

Myślę, że problem by leżał jedynie w rozumieniu prymatu papieskiego i nieomylności papieskiej. Reszta w sumie nie jest aż tak bardzo kwestionowana i czasem polega jedynie na mówieniu różnym językiem o tym samym.
Z tym że w prawosławniu duże znaczenie ma autonomiczność poszczególnych cerkwi. Nawet, gdyby patriarchat Konstantynopola wrócił do Kościoła, to nie gwarantuje to powrotu pozostałych autokefalii i patriarchatów. Większe znaczenie faktyczne ma rzeczywiście, jak pan Ryszard napisał, Moskwa.

To już jedno 40 lat minęło, teraz drugie niech będzie, to jak z tym Wyjściem z Egiptu? 

U Ruskich wszystko musi być dłuższe, nie darmo mówimy: popamiętasz mnie ruski miesiąc ...

A co do autonomii lokalnych cerkwii, to, jak czytam u Roberto de Mattei, poszczególne konferencje episkopatów miały chrapkę na podobny status, co wyrażało się różnymi podchodami w czasie SW_II.