Msza Trydencka a protestanci

Po przeczytaniu zapowiedzi legnickiego „eventu”, pomyślałem sobie, cóż we Mszy Trydenckiej może być pociągającego dla luteranina...


1) „Badałem długo, uważnie i z całą bezstronnością, jak wygląda życie modlitwy w obu wspólnotach [katolickiej i ewangelickiej – przyp. B.] Wciąż jednak miałem wrażenie, że – abstrahując od małych sekt i wąskich kręgów – w katolickich nabożeństwach znajdziemy znacznie więcej wewnętrznej modlitwy niż u protestantów. Kiedy to rozważam, przychodzi mi na myśl osobliwe stwierdzenie Wellhausena. Powiedział on, że nabożeństwo protestanckie to w gruncie rzeczy nabożeństwo katolickie, z którego wyjęto serce.”

Friedrich Heiler (historyk religii, luteranin), „Das Wesen des Katholizismus”, 1920, s. 105 (cyt. za: K. Adam: Natura katolicyzmu, wyd. Fronda, Warszawa 1999)


2) „Każdy, kto patrzy na tych modlących się w kościołach katolickich ludzi, zatopionych w kontemplacji, musi przyznać, że w tym Kościele rzeczywiście żyje Duch Boży... a kto szuka czegoś podobnego do tego życia w kościołach protestanckich, ten z bólem musi przyznać, że nic takiego nie da się w nich znaleźć.”

F. Heiler, tamże, s. 110


3) „Teraz jestem stary, lecz byłem młody, gdy przyjmowano mnie do Kościoła. Nie przyciągnął mnie wówczas wcale splendor największych uroczystości kościelnych, który mógł być dobrze podrobiony przez protestantów. Tym, co najbardziej pociągało mnie w zewnętrznych i widzialnych działaniach Kościoła, były czynności księdza i ministranta wykonywane podczas sprawowania cichej Mszy św. Ksiądz przystępujący do ołtarza bez jednego spojrzenia, które miałoby ocenić, jak wielu bądź jak niewielu wiernych zgromadziło się na Mszy. Mistrz i jego czeladnik. Człowiek i zadanie, które tylko on był w stanie wykonać. To jest właśnie Msza, do której poznania i umiłowania dorastałem.”

Evelyn Waugh (z listu do redaktora naczelnego „The Catholic Herald” z 7 sierpnia 1964 r., cyt. za: P. Milcarek, Historia Mszy Świętej. Przewodnik po dziejach liturgii rzymskiej, wyd. AA, Kraków 2009, s. 185)


Zapraszam do wklejania podobnych „świadectw”.

Kiedyś już to wrzucano tutaj, ale ilekroć mam porównywać katolicyzm z kacerzami przychodzi mi na myśl ten fragment "Ziemi obiecanej" :

http://www.youtube.com/watch?v=CRr7D5WbNFI

Jeśli uzna Pan Panie Bartku, że to trywializuje wątek, to proszę usunąć tego posta.

Jest OK

"Co to jest kultura chrześcijańska? W pierwszym rzędzie jest to Msza. (...) Cała architektura, sztuka, polityka i urządzenia społeczne, ekonomia, sposób jak ludzie żyją, odczuwają i myślą, muzyka i literatura - wszystkie te rzeczy, gdy są właściwe, stanowią wsparcie i ochronę dla Najświętszej Ofiary Mszy."

Jan Senior, The Restoration of Christian Culture [w:] Jakub Pytel, Sławni konwertyci: Jan Senior, "Zawsze Wierni", czerwiec 2011

Największa liturgia świata zachodniego została zuchwale zniszczona. Bowiem to, co teraz jest sprawowane jako Msza, już nie jest Sakramentem Ołtarza. Ołtarz stoi pusty w tyle kościoła, o ile jeszcze stoi. Z przodu stoi stół z nowym obrzędem komunii i ofiarowania. Nikt nie wie, o co chodzi. W miejsce wyrosłej przez wieki Mszy stoi produkt rzemiosła liturgicznego, będący przekleństwem każdego nowoczesnego kościoła... Moim katolickim przyjaciołom poradziłem, by kongres eucharystyczny w Melbourne w 1974 r. odbył się pod hasłem: Save the Sacrament (Ratujcie Sakrament!)... Oto przeżywamy coś, na co patrzę z największym zdziwieniem: zniesienie ołtarza w katolickich kościołach i zniszczenie Mszy.

...Jest to najbardziej rzucająca się w oczy demonstracja wielkiej rewolucji, jaka miała miejsce za naszych dni w Kościele Rzymskim. Znam wielu katolików - ludzi zarówno prostych, jak wykształconych - którzy wprawdzie wiernie wypełniają swój obowiązek niedzielny, ale czują się nieswojo w swym kościele. Żal mi ich Kościoła. Ze łzami w oczach powiedział mi pewien starszy nauczyciel, jeden z filarów swojej parafii: «Ten Kościół już mnie nie interesuje. Chcę tylko zbawić moją duszę». (...)

My nie jesteśmy katolikami i możemy tylko z zadziwieniem przyglądać się, jak święty Zwingli wynoszony jest do czci ołtarzy.

teolog luterański Hermann Sasse


(znalezione na profilu FB "Konstytucja Sacrosanctum Concilium a posoborowy kryzys liturgiczny")

Heretyk, a prawdę mówi.

Kiedyś zaciągnąłem znajomą, mającą w młodości duże doświadczenia w poszukiwaniu sacrum (nie znajdowała go w KK) - od klasycznego "churchingu" (wtedy tego określenia jeszcze nie było), poprzez rozmaitych protestantów aż po hinduizm (ostatecznie w dojrzałym wieku, zmęczona poszukiwaniami pozostała ciepłą neokatoliczką) - na Mszę Wszechczasów. Była zachwycona i powiedziała, że czuła się trochę jak u luteran.

Nie potrafię powiedzieć czy wrażenia wizualne miała trafne, bo nigdy nie byłem na nabożeństwie protestanckim, niemniej daje to trochę do myślenia.

Kiedyś zaciągnąłem znajomą, mającą w młodości duże doświadczenia w poszukiwaniu sacrum (nie znajdowała go w KK) - od klasycznego "churchingu" (wtedy tego określenia jeszcze nie było), poprzez rozmaitych protestantów aż po hinduizm (ostatecznie w dojrzałym wieku, zmęczona poszukiwaniami pozostała ciepłą neokatoliczką) - na Mszę Wszechczasów. Była zachwycona i powiedziała, że czuła się trochę jak u luteran.

Nie potrafię powiedzieć czy wrażenia wizualne miała trafne, bo nigdy nie byłem na nabożeństwie protestanckim, niemniej daje to trochę do myślenia.

myślę, że chodzi o to, że u luteran jest nabożeństwo versus deum, kazanie z ambony, komunia na kolanach, bez gitar z oazy i jest powaga. Kazania też są lepsze niż na NOM

To prawda. W sumie z perspektywy wieków widać, że Luter w liturgii zmienił dość niewiele i obecne nabożeństwo luterańskie wydaje się konserwatywne w stosunku do zmian jakie niestety nastąpiły w Kościele Katolickim po SWII. Nawet w krajach skandynawskich zachowali ornaty. Była niedawno we Wrocławiu sprawowana liturgia z czasów Lutra. Oczywiście istniają róznice doktrynalne w zakresie np. Eucharystii i Kapłaństwa. Ale w sumie w porównaniu z innymi wspólnotami protestanckimi luteranie wydają się być najbliższi katolikom zwłaszcza ci ,,tradycyjni"(tacy nie akceptowani przez oficjalne władze wspołnot luterańskich)
Ciekawy artykuł o Lutrze w ,,Zawsze Wiernych"
http://www.piusx.org.pl/zawsze_wierni/artykul/347

Paweł Milcarek na fejsie:

W "Powtórce z Soboru" ks. Skowronka (1992) interesująca wzmianka o Hansie Asmussenie, pastorze luterańskim, który "długo nie mógł zrozumieć tzw. Mszy świętej 'cichej'" - i jego własne świadectwo: "Gdy jednak dogrzebałem się jej sensu, przekonałem się, ileż to duchowej inicjatywy i aktywności kryje się za milczącym uczestnictwem gminy w zdarzeniu liturgicznym i zacząłem Kościołowi katolickiemu zazdrościć cichej Mszy św." (s. 49)

Teolog protestancki Julius Smend (1857-1930) w swojej książce "Die römische Messe" (Tybinga, 1920) wyjaśnia, dlaczego Msza rzymska stanowi olbrzymią konkurencję dla kultu protestanckiego:

1) Wierny, słuchający Mszy świętej, pozostaje pod jej wpływem, a nie pod wpływem osobistym kapłana, podczas gdy słuchający kazania protestanckiego poddaje się jego mowie.

2) We Mszy solennej są chwile milczenia, sprzyjające skupieniu, w których dusza może się oddawać uczuciom pobożnym.

3) Chociaż nie ma bezwzględnej jedności w obrzędach mszalnych, mimo to sprawiają one widok całości, zastosowanej co do czasu i miejsca. Wszystkie zmysły człowieka, wzrok, słuch, węch, odczuwają wielkość rzeczy, jakie się spełniają przed nimi.

4) Msza swoją solennością i swymi szczegółami daje wszystkim zadowoleniem: archeologowie, muzycy, uczeni, nawet ludzie niepobożni i niewierzący są pod jej wpływem.

5) Ze względu na niezliczoną ilość Mszy, jakie się odprawiają po całym świecie, w każdej chwili dnia i nocy, Msza jest zjawiskiem powszechnym i popularnym, obejmującym wszystko i wszystkich.

6) Wszystkie sztuki są na posłudze Mszy, zwłaszcza że Kościół oddala od niej to wszystko, co tchnie świecczyzną.

7) Zresztą przyznać trzeba, że ważność Mszy nie zależy od zewnętrznych efektów, ale od samej czynności. Msza jest dramatem o wysokim napięciu dramatycznym, i radosną, solenną chwilą w życiu tak powszednim, jak nasze. Któż śmiałby duszom odebrać tę pociechę, popartą myślą o przebaczeniu i miłosierdziu bożym, którą znajdujemy na głębi każdej czynności liturgicznej? Msza prowadzi katolika do przedsionka niebios.


Źródło: Ks. dr Antoni J. Nowowiejski, "Msza święta", Fundacja Pomocy Antyk, Warszawa 2001, s. 17-18

Teraz jak się patrzy na nabożeństwo luterańskie to w porównaniu z  tym co się dzieje na niektórych NOM to jest jest to szczyt konserwatyzmu i tradycji. Versum Dei, komunia na klęcząco, sześć świec, krucyfiks na ołtarzu. Wiem, wiem niestety nie mają ważnych święceń.

Teraz jak się patrzy na nabożeństwo luterańskie to w porównaniu z  tym co się dzieje na niektórych NOM to jest jest to szczyt konserwatyzmu i tradycji. Versum Dei, komunia na klęcząco, sześć świec, krucyfiks na ołtarzu. Wiem, wiem niestety nie mają ważnych święceń.

Będąc w UK oglądałęm w tv BBC One nabożeństwo (podobnie jak w Polsce w niedziele).
Byłem zaskoczony, że protestancki kraj nadaje w niedziele katolicką mszę!
Zacząłem szukać i znalazłem, to był High Church anglikanów!!!

Natomiast msze święte katolickie wyglądają tam jak w KNO - luz-blues...