Woyna ze Świętymi

Dziś (30 czerwca) iest Święto Wspomnienia Ś. Pawła Apostoła y Wspomnienie Ś. Piotra Apostoła.

Tu iest artykuł o fałszywych Kapłanach sekty 1958  https://wydarzenia.interia.pl/religia/news-brak-ksiezy-w-parafiach-jaka-przyszlosc-czeka-kosciol,nId,7568058

https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_katolicki

"Kościół katolicki w literaturze polskiej

Kościół nie tylko inspirował twórców literatury, ale był też często jej przedmiotem i tak np. Ignacy Krasicki napisał satyrycznie przedstawiający życie zakonne poemat Monachomachia. Adam Mickiewicz sformułował wiele zarzutów pod adresem Kościoła w IV. wykładzie paryskim. Motywy katolickie pełniły jednak istotną rolę w takich dziełach jak „Pan Tadeusz”, „Księgi narodu i pielgrzymstwa polskiego”. Mickiewicz pochwalał w nich wartości chrześcijańskie i katolickie. Krytycznie wobec Kościoła odnosił się Juliusz Słowacki, który święta religijne obchodził według kalendarza juliańskiego. Słowacki napisał: „Polsko, twa zguba w Rzymie”. Krytycyzm Słowackiego wobec Stolicy Apostolskiej związany był z polityką ówczesnego papieża Grzegorza XVI, niechętnego względem dążeń niepodległościowych Polski, który w 1832, w encyklice Cum primum potępił powstanie listopadowe. Słowacki pragnął, by kiedyś na czele Kościoła stanął „Papież Słowiański” (napisał na ten temat wiersz).
Poglądy antyklerykalne zarzucano Tadeuszowi Boyowi-Żeleńskiemu, który przetłumaczył na polski potępiane przez Kościół dzieła literatury francuskiej[17]."

No y tu wszytkich widać iak na dłoni. panowie Mickiewicz y Słowacki zagrzewali do dążeń niepodległościowych, to iest żydomasońskich, którym sprzeciwiał sie Kościół Katolicki, o czym we wcześnieyszym komentarzu tego tematu iuż było. Ktemu Napoleon ("Pan Tadeusz") wykorzystywał Polaków, co więcey przegrał, a w pseudo-hymnie iest na odwrót.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Napoleon_Bonaparte

"Tak samo trwały okazał się Kodeks Cywilny z 1804 roku, uznawany przez wielu badaczy za jego największy sukces. Ustalał on podstawy ustroju: wolność osobistą, równość wszystkich obywateli wobec prawa, laicyzację, nienaruszalność własności prywatnej. Kodeks ten został przyjęty w wielu państwach, m.in. w Księstwie Warszawskim."

Oczywiście to było pseudo-Księstwo Warszawskie.

Napoleon wprowadził pseudo-rozwody  file:///C:/Users/z/Downloads/articles-916790.pdf.pdf


https://pl.wikipedia.org/wiki/Juliusz_S%C5%82owacki

"Twórczość

Włodzimierz Szturc uważał, że Słowacki zaczynał tworzyć jako pseudoklasyk[17], a patronowali mu nie romantycy tacy jak Lord Byron czy Percy Bysshe Shelley, ale Wolter. Młody poeta próbował w tym czasie przetłumaczyć Mahometa Woltera. [kim był Wolter proszę poczytać iak kto nie wie iescze]
Twórczość Słowackiego z tego najwcześniejszego okresu opierała się na oświeceniowym deizmie, religijnym sceptycyzmie i cynizmie. [ https://pl.wikipedia.org/wiki/Deizm ] Głównym tematem jego ówczesnych dzieł (m.in. Marii Stuart) były wojny religijne, które uważał za maskę fanatyzmu i pretekst do wojny o władzę. Słowacki zastanawiał się przy tym: jeżeli wiadomo, że Boga nie ma, skąd chęć walki za religię i wiarę?"


"Pogrzeb

Jednak kardynał Jan Duklan Puzyna, biskup krakowski, stanowczo odmówił zgody na pochowanie ciała Juliusza Słowackiego na Wawelu. Mimo nacisków opinii publicznej, swojego zdania nie zmienił, co, po kilku miesiącach, doprowadziło do rezygnacji z planów ponownego pochówku[12]. 14 czerwca 1927, na polecenie marszałka Józefa Piłsudskiego, ekshumowano szczątki Słowackiego[13] i przewieziono do Polski, by złożyć je na Wawelu.

28 czerwca na dziedzińcu zamku na Wawelu odbyła się uroczysta ceremonia pogrzebowa. Na jej zakończenie Józef Piłsudski wypowiedział wielokrotnie cytowane słowa: W imieniu Rządu Rzeczypospolitej polecam Panom odnieść trumnę Juliusza Słowackiego do krypty królewskiej, bo królom był równy. Jego prochy zostały złożone obok Adama Mickiewicza w krypcie Wieszczów Narodowych w katedrze na Wawelu. Słowacki był ulubionym poetą Józefa Piłsudskiego."

Tu iest iak na dłoni kim był Piłsudski.


"Upamiętnienia

Z okazji 200. rocznicy urodzin poety:
•   Uchwałą z 9 stycznia 2009 Sejm RP zdecydował o ustanowieniu roku 2009 Rokiem Juliusza Słowackiego[28]."


https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%82o_Sprawy_Bo%C5%BCej

"(...) krytykowali również zinstytucjonalizowane formy religijne. Byli przekonani, że każdy człowiek posiada wewnątrz siebie ukrytą wiedzę absolutną ofiarowaną mu przez Boga[2]. Do Koła należało wielu przedstawicieli polskiej emigracji, m.in. Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, (...)"

"Działalność Koła

Była jednak krytykowana zarówno przez liberalnych demokratów, jak i przez konserwatywne kręgi kościelne[2].

Towiańczycy wierzyli, że jednostki zgromadzone w Kole stworzą tzw. „hufiec boży”, mający szczególne znaczenie w przybliżaniu Królestwa Bożego; rolę taką przypisywali również wybranym narodom (w tym narodowi polskiemu). Organizacja pragnęła reformy Kościoła katolickiego, próbowała więc wprowadzić świeckie formy kapłaństwa, nazywane „obrządkami nowego zakonu”. Usiłowała bezskutecznie pozyskać dla swojej sprawy papieża Grzegorza XVI[4]. Jednym z najaktywniejszych członków Koła, włączającym się w tworzenie rytuałów i organizację społeczności był Mickiewicz (nazywany wśród towiańczyków Bratem-Wieszczem[5]). Mickiewicz stał się również naczelnikiem paryskiego Koła po tym, jak 19 lipca 1842 Towiański został zmuszony przez władze francuskie do opuszczenia kraju. Odtąd założyciel przedstawiał Mickiewiczowi (a później także Karolowi Różyckiemu) swoje instrukcje listownie. Wspólnota w tym okresie zmieniła się w sektę. Wprowadzono ścisłą hierarchię, kontrolę wszystkich dziedzin życia członków, publiczną spowiedź w Kole[2]."


https://www.focus.pl/artykul/rosja-pociski-nuklearne-putin-zrywa-traktat

"A jaki był stosunek romantyków do Kościoła?

U Słowackiego i Mickiewicza niechętny, ponieważ Kościół potępiał ruchy wolnościowe, w tym powstanie listopadowe, i akceptował ponapoleońskie status quo. Sądzono, że ta postawa oznacza, że Kościół utracił kontakt z Bogiem, że jego legitymizacja wygasła. Prawdziwe chrześcijaństwo miało być gdzie indziej – np. u Towiańskiego. Podczas prelekcji paryskich Mickiewicz wygłaszał całe tyrady przeciwko Kościołowi. Oburzało go, że przez dwa tysiące lat Kościół nie zdołał stworzyć Królestwa Bożego na ziemi i wprowadzić zasady miłości bliźniego do stosunków międzynarodowych. Nic dziwnego, że ostatnie kursy prelekcji, które nosiły na sobie ślady inspiracji Towiańskim, znalazły się na Kościelnym indeksie ksiąg zakazanych. W ogóle w romantyzmie nadzieje na odrodzenie chrześcijaństwa w jakiejś nowej formie były wszechobecne – od konserwatystów do socjalistów."


"Mesyanizm" Mickiewicza w "Dziadach": "a imię iego czterdzieści y cztery" - Jan [8:44] ?


A tu kim był Tadeusz Boy-Żeleński wymieniony wyżey  https://pl.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_Boy-%C5%BBele%C5%84ski


Mickiewicz y Słowacki są nauczani w szkołach. Są stawiani na piedestale. Mickiewicz, Słowacki, Boy-Żeleński, osoby te są w nazwach ulic miast, maią swoie pomniki, etc.


Odnośnie Słowackiego

https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Puzyna

Kard. Jan Puzyna zgłosił weto Cesarza Franciszka Józefa do "wyboru" żydomasona Rampolli na Papieża. Wszytkie iego poniższe poczynania były słuszne. Proszę się zastanowić dla czego.

"W 1901 odmówił zgody na katolicki pogrzeb pisarza Michała Bałuckiego, który w depresji popełnił samobójstwo[3]. W tym samym roku, wizytując III Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego w Krakowie, uznał przywitanie katechety gimnazjum, księdza Stanisława Puszeta, za niewystarczająco pokorne, i wykrzyknął: „Na kolana!”[3]. Wydarzenie to odbiło się głośno w ówczesnej prasie, a także w literaturze pięknej (w Wyzwoleniu Wyspiańskiego)[3]. Wdał się w spór na temat obsady katedr Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Jagiellońskim. Mieszkańców Krakowa zbulwersował w 1909 odmową pochowania Juliusza Słowackiego w katedrze na Wawelu[3][4] oraz odmową odprawienia mszy św. na Błoniach 15 lipca 1910 w 500. rocznicę bitwy grunwaldzkiej[3]. Tłumaczył, że jest przeciwnikiem „patriotyzmu ulicznego”.".

Mickiewicz cd.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Adam_Mickiewicz

"Wówczas też został zainicjowany w stopniu czeladnika do masonerii[24]. W 1823 został aresztowany i uwięziony w klasztorze bazylianów w Wilnie (od jesieni 1823 do marca 1824), a następnie skazany za udział w tajnych młodzieżowych organizacjach na zesłanie w głąb Rosji na posadę nauczyciela z prawem wyboru miejsca pobytu.

W 1841 związał się z reprezentantem nurtu polskiego mesjanizmu – Andrzejem Towiańskim i został jego głównym propagatorem oraz przywódcą założonego przez Towiańskiego Koła Sprawy Bożej[potrzebny przypis]. W 1844 władze francuskie zawiesiły Mickiewicza w czynnościach profesora z powodu politycznej wymowy wykładów (wychwalanie Napoleona) oraz propagowania towianizmu[potrzebny przypis]. W swoich wykładach głosił poglądy jawnie antykatolickie (Wykład IV) – krytykował Kościół katolicki za sprzeniewierzenie się zasadom chrześcijaństwa. W jego przemowach pobrzmiewały też wątki prorosyjskie. W 1847 Mickiewicz zerwał stosunki z Towiańskim.

Po powrocie do Paryża został współzałożycielem i redaktorem pisma Trybuna Ludów (La Tribune des Peuples , o Wiośnie Ludów iuż pisałem we wcześnieyszym komentarzu  https://pl.wikipedia.org/wiki/La_Tribune_des_Peuples ).W 1849 w Paryżu Mickiewicz wydawał i redagował „La Tribune des Peuples” (Trybunę Ludów), międzynarodowy dziennik polityczny, głoszący idee Wiosny Ludów. Na skutek interwencji ambasady rosyjskiej w Paryżu, pismo zamknięto za głoszenie radykalnych poglądów społecznych.

Pozostawał on wówczas pod wpływem Woltera ( https://pl.wikipedia.org/wiki/Voltaire ), którego tłumaczył na język polski; młody poeta głosił sceptycyzm poznawczy, zakłamanie historii i wolę racjonalnego poznania.

W 1820 napisał wiersz „Oda do młodości”, utwór przynależący jeszcze do poetyki postklasycyzmu, ale wyłamujący się z ideałów oświecenia (pierwodruk w antologii poetów współczesnych Polyhymnia, wydanej we Lwowie w 1827). Oda nawoływała do czynnej walki, wyrażała wiarę w moc rewolucyjnego przekształcania rzeczywistości, siłę młodości i zbiorowości. Dzięki temu w XIX wieku bywała często śpiewana podczas powstań narodowych. Przetłumaczona została na prawie wszystkie języki europejskie, wywołując w swoim czasie sporo kontrowersji, np. we Francji[42]

– wyjechał do Konstantynopola, aby tworzyć oddziały polskie (Legion Polski), a także oddział złożony z Żydów, pod nazwą Legion Żydowski, do walki z carską Rosją. Zamieszkiwał w domu wdowy po kapitanie wojsk tureckich, gdzie zmarł[36]. Nagły zgon nastąpił podczas epidemii cholery (prawdopodobnie na tę chorobę, choć pojawiły się też sugestie, że mógł zostać otruty arszenikiem[37] lub doznać udaru mózgu).

4 lipca 1890 przeniesione na Wawel, co dało sposobność do manifestacji patriotycznej[39].

Jego dzieła L’Église officielle et le messianisme oraz L’Église et le Messie umieszczone zostały w Indeksie ksiąg zakazanych Kościoła katolickiego (index librorum prohibitorum) dekretami z 1848[12].

Obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego uważany za największego poetę polskiego romantyzmu (zaliczany do grona tzw. trzech wieszczów) oraz literatury polskiej[4][5], a nawet za jednego z największych na skalę europejską[6]. Określany też przez innych jako poeta przeobrażeń[7] oraz bard słowiański[8].".

Intencya na miesiąc lipiec s. 653 (688 na pasku).

Franciszek to fałszywy prorok y sługa szatana - xiądz (przebrany za Biskupa) Karol Maria Vigano z sekty 1958  https://wydarzenia.interia.pl/zagranica/news-obrazal-i-wzywal-papieza-do-ustapienia-arcybiskup-ekskomunik,nId,7626587 

7 to liczba Pana Boga, 5 to liczba Ducha Świętego, odnośnie miesiąca y dnia.

To obyawienie Boże.

Chyba idzie woyna, ale przed nią rozruchy Łuk [21:9] - ostry wzrost ceny złota od końca lutego  https://ascoin.pl/Prognozy-cen-zlota-w-2024-roku-news-pol-1707131887.html  y  https://www.banque-france.fr/en/publications-and-statistics/statistics/gold-prices-04-jul-2024

Żeby nie było, że nie uświadamiali y nie ostrzegali  http://krzyz.nazwa.pl/forum/index.php/topic,10654.msg244517.html#msg244517  y powyższa sprawa z x. Vigano przebranym za Biskupa.

Tak do piątey minuty każdy filmik  https://www.youtube.com/watch?v=4PWn2xSGeL0  y  https://www.youtube.com/watch?v=BglcCicfomU&t=511s


Te wszytkie rzeczy świadczą o ostrym uświadamianiu y ostrzeganiu, iakby iuż w niedługim czasie miało się zacząć...

Miecz wisi nad światem.


Proszę nie wpadać w panikę, tak iak mówi Pan Jezus  Łuk [21:9], iedno się cieszyć.

Dziś (7 lipca) Święto ŚŚ. Cyryla y Metodego Biskupów y Wyznawców, Apostołów ludów słowiańskich, braci przyrodzonych.

Gorąco zachęcam do przeczytania ich Żywotów wraz z nauką moralną pod dniem 16 marca.


Do wszytkich nieświadomych członków sekt pseudo-katolickich (sekty 1958, lefebrystów, sedeprywacyonistów, pseudo-sedewakantystów np. pseudo-CMRI) - protestanci też mówią swoim dzieciom, iż dobrze wierzą, tak ie uczą y wychowuią, z tym, że wam wmawiaią, iż to w czym iesteście to Kościół Katolicki.

To samo tyczy się żydów, innych heretyków (prawosławie, protestantyzm, etc.) y pogan (islamu, buddyzmu, etc.).

Co to są pseudosedewakantyści i co panu się nie podoba w CMRI?

Równia pochyła zaczyna działać, prawo ciążenia jest bezwzględne.

Równia pochyła zaczyna działać, prawo ciążenia jest bezwzględne.

A kąt nachylenia tej równi będzie się jeszcze z czasem zwiększał.

Dziś (8 lipca) Święto Ś. Elżbiety Królowey Portugalii, Wdowy.

Nauczanie Kościoła Katolickiego o ustroiu, w tym o demokracyi było w tym temacie, począwszy od  http://krzyz.nazwa.pl/forum/index.php/topic,10654.msg243745.html#msg243745


Tu pan Benedykt Hughes y pseudo-CMRI nawołuiący do demokracyi  https://www.youtube.com/watch?v=wnlPZhy8uQI

A tu antypapież Franciszek  https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2024-07-07/papiez-w-dzisiejszym-swiecie-demokracja-nie-jest-w-dobrej-kondycji/


Swoią drogą ostatnimi czasy iest takie nasilenie pseudo-wyborów, że aż wstręt bierze, iakby chcieli przed czymś zdążyć...

I kto w nich "wygrywa" ? Czerwoni ?


Czy to przypadek, że to w takie Święto ?  https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2024-07-08/zmasowany-atak-na-kijow-rosja-wystrzelila-40-rakiet/

Pan Hugues niech pan napisze co ma przeciwko CMRI.

Gorąco zachęcam do przeczytania Żywotu Ś. Prokopa Opata, wraz z nauką moralną, s. 691 (727 na pasku).

Dziś (13 lipca) Święto Ś. Anakleta Papieża y Męczennika.

13 lipca miało też mieysce iedno z obyawień Matki Bożey w Fatimie.

W 13 rozdziale Apokalipsy Ś. Jana Apostoła mowa iest o Antychryście, Fałszywym Proroku, y o 10 królach.


Azali to przypadek ?  https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2024-07-13/izrael-zaatakowal-w-strefie-gazy-celem-mieli-byc-dowodcy/


Dla tych, którzy nie wiedzą - woyna pseudo-Izraela (Nowym Izraelem iest Kościół Katolicki) z Hamasem ? pseudo-Palestyną ? (woyna żydów co do ciała iedno, z też żydami co do ciała iedno, ale wywodzących się od Izmaela) wybuchła 7 października, w Święto NMP Różańcowey  https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojna_Izraela_z_Hamasem


Azali to przypadek (tam iest czas 6 godzin do tyłu) ?  https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2024-07-14/donald-trump-postrzelony-na-wiecu-zamachowiec-nie-zyje/

Dziś ( 17 lipca) Święto Ś. Aleksego Wyznawcy, pokutnika, który gardził światem zostaiąc żebrakiem.


Poniżey fragment Encykliki Papieża Piusa XII "Pielgrzymka do Lourdes" z 2 lipca 1957 r., m.in. o materialiźmie y nawoływaniu Matki Bożey y Papieża Piusa XII do  Akcyi Katolickiey. Oczywiście zastosowany wyraz "Maryja" iest dyaboliczny.

https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/pius_xii/encykliki/lourdes_02071957.html


"Świat zaś, który dzisiaj daje nam tyle słusznych powodów do dumy i nadziei, odczuwa również straszliwą pokusę materializmu, niejednokrotnie już ujawnioną przez Naszych Poprzedników i przez Nas samych. Ów materializm tkwi nie tylko w potępionych kierunkach filozofii, która rządzi polityką i ekonomią, panoszy się on również w miłości do pieniądza, a zgubne skutki tego są coraz większe w miarę rozwoju nowoczesnych zakładów przemysłowych, co wpływa niestety tak często na decyzje ciążące na życiu narodów. Zamiłowanie do pieniędzy wyraża się kultem ciała, poszukiwaniem zbytnim wygody i ucieczką przed wszelką surowością życia: nakłania do pogardy dla życia ludzkiego, nawet tego, które się niszczy, zanim świat ujrzało. Miłość ta objawia się w wyuzdanym pościgu za rozkoszą, która ukazuje się bez wstydu i nawet stara się skusić dusze niewinne przez publikacje i przedstawienia. Miłość ta tkwi w obojętności wobec bliźniego, w egoizmie, w niesprawiedliwości, jednym słowem w tej koncepcji życia, która wszystko układa w jednym celu, osiągnięcia materialnego dobrobytu i ziemskiej przyjemności. "Duszo moja - mawiał pewien bogacz - mam wiele dóbr zgotowanych na wiele lat; odpoczywaj, jedz, pij, używaj. I rzekł Bóg: Szalony, tej nocy duszy twojej zażądają od ciebie". (Łk. 12, 19 - 20).

Temu społeczeństwu, które w życiu publicznym niejednokrotnie zaprzeczało Bogu najwyższego prawa, które chciałoby zyskać świat kosztem duszy (por. Mk. 8, 36) i biegnie ku swej zgubie, Dziewica Matka rzuciła apel jakby otrzeźwienia. Licząc się z tym wezwaniem niechaj kapłani bez obawy wszystkim głoszą wielkie prawdy zbawienia. Nie ma bowiem odnowy stałej bez oparcia się na nieugiętych zasadach wiary, a do kapłanów należy obowiązek kształtowania sumienia narodu chrześcijańskiego. Tak, jak Niepokalana, miłościwie litująca się nad naszą nędzą ale przewidująca nasze właściwe potrzeby, przychodzi do ludzi, aby im przypomnieć istotną i surową drogę odrodzenia religijnego, szafarze Słowa Bożego powinni z nadprzyrodzoną pewnością wyznaczyć duszom drogę ciasną wiodącą do życia wiecznego. (Mat. 7, 14). Uczynią to nie zapominając, że zwracają się do ducha łagodności i cierpliwości (Łk 9, 55) nie kryjąc jednak żadnego z wymogów Ewangelii. W szkole Maryi naucza się żyć tylko po to, aby dać Chrystusa światu, a również by w potrzebie oczekiwać godziny Jezusa i trwać u stóp Krzyża.

Wierni winni współpracować w tym wysiłku odrodzenia razem z kapłanami. Każdy doprawdy może jeszcze coś uczynić więcej dla sprawy stojąc na tym stanowisku, na jakim go Opatrzność wyznaczyła. Nasza myśl zwraca się w pierwszym rzędzie do wielkiej ilości dusz poświeconych, które oddają się w Kościele niezliczonym dziełom miłosierdzia. Ich śluby zakonne przeznaczają je bardziej niż inne dusze do walki pod znakiem Maryi, przeciw nawałnicom nieokiełznanych pożądań wolności, bogactw i rozkoszy, w których pławi się świat. To też niechże zechcą one na głos Maryi przeciwstawić się atakom zła orężem modlitwy i pokuty oraz zwycięstwem miłości. Myśl nasza zwraca się jeszcze do rodzin chrześcijańskich, aby je nakłonić usilnie do wierności w ich niezastąpionym posłannictwie w społeczeństwie. Niechaj się poświęca w tym roku jubileuszowym Sercu Niepokalanemu Maryi. Ten akt pobożności będzie dla małżonków, pomocą duchową w praktyce obowiązków czystości i wierności małżeńskiej, pomoże zachować czystość atmosfery domu rodzinnego, w którym wzrastają dzieci. Co więcej, uczyni z rodziny ożywionej pobożnością maryjną, żywą komórkę odrodzenia społecznego i działalności apostolskiej. Zapewne, poza obrębem rodziny, stosunki zawodowe i obywatelskie dają chrześcijanom pragnącym pracować nad odnowieniem społeczeństwa szerokie pole do działalności. Zgromadzeni u stóp Dziewicy, posłuszni Jej zachętom niech najpierw każdy spojrzy krytycznie na siebie samego i postara się wyplenić ze swego sumienia fałszywe, sądy i egoistyczne odruchy, bojąc się kłamliwej miłości Boga, która bv nie ujawniała się w rzeczywistej miłości ludzi (Jan 4, 20). Chrześcijanie ze wszystkich klas i narodów winni spotkać się w prawdzie i miłości i wyrugować z pomiędzy siebie nieporozumienia i podejrzenia. Oczywiście ogromny ciężar struktury społecznej i nacisku ekonomicznego przygniata dobrą wolę ludzi i często, ją obezwładnia. Jednakże, jak My i nasi Poprzednicy często podkreślaliśmy, sprawa społecznego i politycznego pokoju jest sprawą etyki i dlatego żadna reforma nie będzie owocna ani też umową stałą bez odnowy i oczyszczenia serc. Dziewica z Lourdes przypomina nam wszystkim o tym w roku jubileuszowym.

W swej troskliwości Maria skłania się w szczególny sposób ku niektórym ze swoich dzieci, a mianowicie, Drodzy Synowie i Czcigodni Bracia, ku maluczkim, ubogim i chorym, których Jezus tak umiłował. "Pójdźcie do Mnie, wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a Ja was ochłodzę" (Mat. 11, 28). Pójdźcie do Niej wy których nędza materialna przygniata, bezbronni wobec wymogów życia i obojętności ludzi. Pójdźcie do Niej drodzy chorzy i ułomni, którzy naprawdę jesteście z szacunkiem przyjęci w Lourdes, jako członki chore Pana Naszego. Pójdźcie do Niej i przyjmijcie pokój serca, moc do pełnienia codziennych obowiązków, radość z ofiary złożonej. Dziewica Niepokalana, która zna tajniki łaski nawiedzającej serca i cichą pracę tego nadprzyrodzonego zaczynu świata, wie jaką cenę przedstawiają w oczach Boga wasze cierpienia zjednoczone z cierpieniami Zbawiciela. Przyczynią się one niewątpliwie do odrodzenia społeczeństwa, o które prosimy Boga przez możne wstawiennictwo Maryi. Dzięki modłom chorych i maluczkich, wszystkich pielgrzymów w Lourdes niechaj Maria zwróci również swój macierzyński wzrok na tych, którzy pozostają jeszcze poza obrębem jednej owczarni Kościoła, aby ich z Nim zjednoczyć. Niechaj spojrzy na tych, którzy szukają i łakną prawdy, by ich zaprowadzić do źródeł wody żywej. Niech Maria przebiegnie wzrokiem te szerokie obszary i lądy rozległe, gdzie Chrystus niestety jest tak mało znany i kochany. Niechaj wyjedna to, aby Kościół uzyskał wolność i radość, a pozostając zawsze młodym, świętym i apostolskim mógł zawsze odpowiedzieć na oczekiwanie ludzkości.

"Czyżby zechciała przyjść...?" mówiła Matka Boża do Bernadetty. To dyskretne zaproszenie, które nie przymusza, które zawsze zwraca się do serca i delikatnie nagli do wolnej i wspaniałomyślnej odpowiedzi, ponownie powtarza Matka Boża swym synom z Francji i z całego świata. Nie narzucając się, skłania ich: by się zmienili, by pracowali z całych swoich sił nad zbawieniem świata. Chrześcijanie nie pozostaną głusi na to wołanie: pójdą do Maryi. I każdemu z nich chcielibyśmy pod koniec tego listu powtórzyć za św. Bernardem: "In periculis, in angustiis, in rebus dubiis, Mariam cogita, Mariam invoca... Ipsam sequens, non devias; ipsam rogans, non desperas; ipsam cogitans, non erras; ipsa tenente non corruis; ipsa protegente, non metuis; ipsa duce, non fatigaris; ipsa propitia, pervenis." (Hom. II super Missus est: P. L. CLXXXIII, 70 - 71)."