jeszcze w/s x D. Olewiński vs ofiarowanie Bóstwa Pana naszego

Gdzie jest Święta Inkwizycja? !!!!

Nie ma. Zlikwidowano w 1908 roku. Pius X to uczynił, a w 1965 roku Montini dokończył tego "dzieła".

Czy w ogóle ktoś w Kościele jeszcze cokolwiek robi? Gdzie jest Święta Inkwizycja? !!!!

Niejaki ks. Jan Kracik "unieważnił" Encyklikę Pascendi a ówczesny jego ordynariusz kard. Macharski nie zauważył tego. W tym czasie ówże Kracik "formował" swojego doktoranta ks. Rysia obecnego ordynariusza w Łodzi. I tak to się kręci.

Zatem lud odmawia koronki bluźniąc (zdaniem teologa x. Olewińskiego) Bogu ...



... a nikt z teologów nie jest zainteresowany teologicznym rozprawieniem się z tą tezą teologa. A widać, że sam sobie zaprzecza (końcówka #1) więc chyba nie jest taki bezbłędny. Może dlatego nie publikuje mojego posta (#1) że wyszłoby na wierzch że sam sobie przeczy? Czy to możliwe, żeby bardziej mu na własnym wizerunku zależało niż na odkrywaniu prawdy?

Ale jak sam pisze (wyżej) że całego Pana można ofiarować (włączyć się w Ofiarę). I na dole o bluźnierstwie ... A czy ofiarowanie Ciała, Krwi, Duszy i Bóstwa nie jest ofiarowaniem całego Pana Jezusa?

Zasmucę Pana trochę: wyciągnięta przez Pana sprzeczność u xiędza Olewińskiégo wygląda na pozorną. Wygląda na to, że po prostu xiądz Olewiński używa słowa "osoba" w dwóch znaczeniach: 1. "osoba Syna Bożego" jako jedna z trzech "osób Boskich", to znaczy jako Bóg; 2. "osoba Chrystusa" jako Bóg i Człowiek.
A tak poza tym, to polecam przemianować się na "scrutator veritatis" i szukać w łacińskiéj patrystyce (na przykład), a nie po mordoxięgach.

Przejrzałem i w sumie mam wątpliwości od początku jego wywodu.

- Dlaczego ks. Różycki ma niby rozpowszechniać cyt. "herezję ariańską". Trójca Święta jest współistotna tj. ma jedną naturę w trzech odrębnych Osobach Boskich.  Są jakieś problemy, by Osoba Syn nie mogła się ofiarować Osobie Ojcu?

- Dlaczego to, że cyt "Osoba Wcielonego Syna Bożego jednoczy Bóstwo i Człowieczeństwo, bez ich pomieszania." miałoby być argumentem przeciwko ks. Różyckiemu? Spodziewałbym się, przeciwnie, że dlatego właśnie tam jest "Dusza i Bóstwo", a nie tylko Dusza - bo Pan Jezus poniósł mękę jako Bóg i Człowiek. Ofiara krzyża jest ofiarą Boga-Człowieka, jakby była tylko ofiarą człowieka to by nie pomogła nam w Zbawieniu.

- "Realnej Obecności Jezusa Chrystusa, tzn. że w Eucharystii wraz z Ciałem i Krwią Chrystusa obecna jest także Jego Dusza wraz z Bóstwem, czyli cały Chrystus. Tym samym jasne jest, że w tym sformułowaniu soborowym "Bóstwo" ewidentnie oznacza Boską Naturę Jezusa Chrystusa. " A dla mnie nie jest jasne. Czyli co jakby cała Trójca Święta jest w Eucharystii, i jak Duch Święty przebywa w Apostołach, to też cała Trójca Święta jest w Apostołach? To jak jest Natura gdzieś przebywa, czy Osoba gdzieś przebywa? W wypadku ludzi notabene przebywa to drugie.

-  To wszystko biorąc pod uwagę potok oskarżeń o herezję (bluźnierstwo, oszustwo), gdzie ciężar przedstawienia wyczerpującego dowodu spoczywa na oskarżycielu. Gdyby pisano bardziej politycznie też by spoczywał, z resztą.

Przejrzałem i w sumie mam wątpliwości od początku jego wywodu.

- Dlaczego ks. Różycki ma niby rozpowszechniać cyt. "herezję ariańską". Trójca Święta jest współistotna tj. ma jedną naturę w trzech odrębnych Osobach Boskich.  Są jakieś problemy, by Osoba Syn nie mogła się ofiarować Osobie Ojcu?

W moim laickim pojmowaniu x. Olewiński nie sprzeciwia się ofiarowaniu Boskiej Osoby ale Bóstwa jako takiego. Tylko czymże jest Bóstwo?

- Dlaczego to, że cyt "Osoba Wcielonego Syna Bożego jednoczy Bóstwo i Człowieczeństwo, bez ich pomieszania." miałoby być argumentem przeciwko ks. Różyckiemu? Spodziewałbym się, przeciwnie, że dlatego właśnie tam jest "Dusza i Bóstwo", a nie tylko Dusza - bo Pan Jezus poniósł mękę jako Bóg i Człowiek. Ofiara krzyża jest ofiarą Boga-Człowieka, jakby była tylko ofiarą człowieka to by nie pomogła nam w Zbawieniu.

Jemu chodzi chyba o ofiarowanie tylko swojego Człowieczeństwa ale podmiotem tego ofiarowania miałby być wg x. O. (jak myślę) cały Pan czyli Bóg-Człowiek.

- "Realnej Obecności Jezusa Chrystusa, tzn. że w Eucharystii wraz z Ciałem i Krwią Chrystusa obecna jest także Jego Dusza wraz z Bóstwem, czyli cały Chrystus. Tym samym jasne jest, że w tym sformułowaniu soborowym "Bóstwo" ewidentnie oznacza Boską Naturę Jezusa Chrystusa. " A dla mnie nie jest jasne. Czyli co jakby cała Trójca Święta jest w Eucharystii, i jak Duch Święty przebywa w Apostołach, to też cała Trójca Święta jest w Apostołach? To jak jest Natura gdzieś przebywa, czy Osoba gdzieś przebywa? W wypadku ludzi notabene przebywa to drugie.

Bóg (na ile się orientuję) to trzy Osoby tej samej Natury czyli Boskiej. Z tego (jak mnie się zdaje) wychodzi, że w Eucharystii przebywa Osoba Jezusa czyli jedna z trzech Osób Boskiej Natury.
Sobór Trydencki mówi o obecności Chrystusa Pana.

-  To wszystko biorąc pod uwagę potok oskarżeń o herezję (bluźnierstwo, oszustwo), gdzie ciężar przedstawienia wyczerpującego dowodu spoczywa na oskarżycielu. Gdyby pisano bardziej politycznie też by spoczywał, z resztą.

PS. Czy można to logicznie rozważać czym jest Bóstwo? Może tak a może nie (może powinien zając się tym jakiś Sobór albo Synod ale obawiam się, że nie w tej epoce bo wiadomo czym się obecny synod zajmuje i co się dzieje ...). Może trzeba kogoś formatu św Tomasza z Akwinu? (Nie wykluczam, że x. O. może być takiego formatu ale nie sądze byśmy byli w stanie to ocenić - ewentualnie Kościół po wielu latach a póki co nie ma chyba powodów by tak mniemać). Może x. O. ma skłonność do fiksacji (tu na omawianym punkcie), albo może orędzie św Faustyny nie przypadło mu do gustu (jedno z drugim może się uzupełniać) albo może ma chorobliwą ambicję i nawet gdyby w czymś się pomylił nie przyzna tego (zastanawia mnie brak zamieszczenia moich postów na jego blogu i odpowiedzi na nie).

Zasmucę Pana trochę: wyciągnięta przez Pana sprzeczność u xiędza Olewińskiégo wygląda na pozorną. Wygląda na to, że po prostu xiądz Olewiński używa słowa "osoba" w dwóch znaczeniach: 1. "osoba Syna Bożego" jako jedna z trzech "osób Boskich", to znaczy jako Bóg; 2. "osoba Chrystusa" jako Bóg i Człowiek.

Można tak?

Bóg (na ile się orientuję) to trzy Osoby tej samej Natury czyli Boskiej. Z tego (jak mnie się zdaje) wychodzi, że w Eucharystii przebywa Osoba Jezusa czyli jedna z trzech Osób Boskiej Natury.
Sobór Trydencki mówi o obecności Chrystusa Pana.

No widzisz, a patrz tutaj (ks. O.):
"Tak więc po pierwsze jasne jest, że w dekrecie jest mowa o Realnej Obecności Jezusa Chrystusa, tzn. że w Eucharystii wraz z Ciałem i Krwią Chrystusa obecna jest także Jego Dusza wraz z Bóstwem, czyli cały Chrystus. Tym samym jasne jest, że w tym sformułowaniu soborowym "Bóstwo" ewidentnie oznacza Boską Naturę Jezusa Chrystusa."
Ks. O. twierdzi przeciwnie, nie mam pojęcia dlaczego.

Bóg (na ile się orientuję) to trzy Osoby tej samej Natury czyli Boskiej. Z tego (jak mnie się zdaje) wychodzi, że w Eucharystii przebywa Osoba Jezusa czyli jedna z trzech Osób Boskiej Natury.
Sobór Trydencki mówi o obecności Chrystusa Pana.

No widzisz, a patrz tutaj (ks. O.):
"Tak więc po pierwsze jasne jest, że w dekrecie jest mowa o Realnej Obecności Jezusa Chrystusa, tzn. że w Eucharystii wraz z Ciałem i Krwią Chrystusa obecna jest także Jego Dusza wraz z Bóstwem, czyli cały Chrystus. Tym samym jasne jest, że w tym sformułowaniu soborowym "Bóstwo" ewidentnie oznacza Boską Naturę Jezusa Chrystusa."
Ks. O. twierdzi przeciwnie, nie mam pojęcia dlaczego.

Nie wiem czy poniższa definicja jest w porządku (trudno coś na szybko znaleźć):

https://opoka.org.pl/biblioteka/T/trans/slownik/ltk/hipostaza.html

Hipostaza

(gr. „substancja; to, co się znajduje pod czymś innym i jest jego podstawą”) Substancjalna natura albo rzeczywistość, będąca podstawą innej rzeczywistości (por. Hbr 1, 3). Wyraz ten był źródłem powstawania wielu problemów podczas sporów chrystologicznych i trynitarnych w IV i V stuleciu, kiedy to oznaczał „konkretną jednostkową rzeczywistość” albo „odrębne osobowe istnienie”, a jednocześnie był używany na określenie ogólnej substancji gatunkowej. W końcu oficjalny Kościół nauczający przyjął sposób mówienia o Bogu jako o trzech „Hipostazach”, mających jedną substancję albo naturę oraz o Chrystusie jako o dwóch naturach w jednej „hipostazie” lub osobie (zob. DH 125-126, 300-303, 421; ND 7-8, 613-616, 620/1). Zob. monofizytyzm, neochalcedonizm, Sobór Chalcedoński, Sobór Nicejski I.

Z kolei Sobór mówi o Eucharystii:

"[...]Bóstwo zaś jest z powodu przedziwnego hipostatycznego Jego zjednoczenia z ciałem i duszą[...]"
http://jednoczmysie.pl/dokumenty/sobor-trydencki-dekret-o-najswietszym-sakramencie/

Z czego rozumiem, że Osoba Pana naszego to nie dwie osoby (Boska i ludzka) ale jedna. Jeżeli to jest prawdą (wyprowadźcie mnie z błędu jeśli źle myślę) ...

Zasmucę Pana trochę: wyciągnięta przez Pana sprzeczność u xiędza Olewińskiégo wygląda na pozorną. Wygląda na to, że po prostu xiądz Olewiński używa słowa "osoba" w dwóch znaczeniach: 1. "osoba Syna Bożego" jako jedna z trzech "osób Boskich", to znaczy jako Bóg; 2. "osoba Chrystusa" jako Bóg i Człowiek.

... to @Ahmed powyżej (o ile ma rację co do intencji x. O) wskazywał by na błąd tegoż x. Olewińskiego.

Nie wiem co się porobiło z zacnym i niewątpliwie zasłużonym dla Warszawskiej Tradycji Księdzem Dariuszem.
Czytając ten wątek i inne z Nim związane mam przed oczami jako żywo sztukę "Zrzędność i przekora" − jednoaktową komedię autorstwa Aleksandra hr. Fredry.

Zasmucę Pana trochę: wyciągnięta przez Pana sprzeczność u xiędza Olewińskiégo wygląda na pozorną. Wygląda na to, że po prostu xiądz Olewiński używa słowa "osoba" w dwóch znaczeniach: 1. "osoba Syna Bożego" jako jedna z trzech "osób Boskich", to znaczy jako Bóg; 2. "osoba Chrystusa" jako Bóg i Człowiek.

Można tak?

Dawniéj była taka część ptaka, którą nazywano "skrzydłem". Potem wynaleziono samoloty i z lenistwa nie wymyślono na ich boczną część nowéj nazwy, tylko ją téż nazwano "skrzydłem" ze względu na pewné podobieństwa. Dzisiaj słowo "skrzydło" ma wiele znaczeń. Podobnie starożytni łacińscy pisarze chrześcijańscy w znaczeniu "Bóg Ojciec albo Syn Boży albo Duch Święty" zaczęli używać słowa "persona", któré tłumaczy się na język polski jako "osoba". Nie znaczy to jeszcze, że "osoba Boska" jest "osobą" w sensie właściwym (odnoszonym do ludzi).

Quod enim de personis secundum nostram, hoc de substantiis secundum graecorum consuetudinem ea quae diximus oportet intellegi. Sic enim dicunt illi tres substantias, unam essentiam, quemadmodum nos dicimus tres personas, unam essentiam uel substantiam.

Quid igitur restat? An ut fateamur loquendi necessitate parta haec uocabula cum opus esset copiosa disputatione aduersus insidias uel errores haereticorum? Cum enim conaretur humana inopia loquendo proferre ad hominum sensus quod in secretario mentis pro captu tenet de domino deo creatore suo siue per piam fidem siue per qualemcumque intellegentiam, timuit dicere tres essentias ne intellegeretur in illa summa aequalitate ulla diuersitas. Rursus non esse tria quaedam non poterat dicere, quod Sabellius quia dixit in haeresim lapsus est.

(za wikiźródłami, popochylałem text dla jasności)

Ogólnie gdybym lubił taką zabawę, to mógłbym Państwu (TS i kzaw) poprzypisywać "herezje" (za rozdzielanié Trójcy chociażby, to znaczy twiérdzenié, że w Apostołach Duch Święty przebywał bez Ojca i Syna — Augustyn by się nie zgodził); ale istota problemu jest taka, że mało kto ma jakiéś wyobrażenié o tajemnicy Trójcy, a samo zarzucanié prawidłowymi słowy nie pomoże.
Kiedyś, gdy zajrzałem na jego stronę, to wydawało mi się, że x. Olewiński jest biegły w swoim rzemiośle i jego wątpliwość jest uzasadniona (zdolność do wyrażenia takiéj wątpliwości to już nie byle co), ale nié mam ochoty rozgrzebywać thematu; jeśli ktoś ma problem z koronką do Bożégo Miłosiérdzia, niech odmawia psalmy (ci, co jeszcze do tego nie doszli: różaniec).

zobacz poprawne rozumienie tego rozdziału w Summie Teologicznej, I.,  31, Art. 2, odpowiedź na objekcję 1.
https://www.newadvent.org/summa/1031.htm

@ahmed

Św. Tomasz odnosi się w tej objekcji do tekstu Św Augustyna (de Trinitate VII), że słowo "różnica" należy rozumieć następująco: nie ma różnicy między Bogiem Ojcem a Bogiem Synem. Jednocześnie Bóg Ojciec nie jest tym samym co Bóg Syn. Co na to odpowiesz?

Wróćmy do korzeni - dla mnie "od zawsze" bardzo kontrowersyjny jest cały zapis:

Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.

Mam opory przed wymawianiem tych słów, gdyż uważam, ze ofiarować mogę coś, co do mnie należy, czem mogę swobodnie dysponować. Cała ta fraza jest niejako odwróceniem Ofiary Krzyżowej P. Jezusa, gdy On ofiarował to wszystko na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.. Zgadzam się, że Bóstwo jest tu wartością rzędu najwyższego, więc opór w wymienianiu Go winien być największy.

Nb. osobną kwestją jest, czy P. Jezus ofiarował Bogu Ojcu BÓSTWO? Czy "tylko" człowieczeństwo? Skłaniałbym się ku tej drugiej opcji

Nb. osobną kwestją jest, czy P. Jezus ofiarował Bogu Ojcu BÓSTWO? Czy "tylko" człowieczeństwo? Skłaniałbym się ku tej drugiej opcji

Skoro Jego Osoba to i Człwieczeństwo i Bóstwo (nie mylę się? nie jestem nawet teologiem amatorem)
to myślisz że to możliwe? Tzn ofiarowanie samego Człowieczeństwa?